خانه‌واده

خانه‌ام را در تاریکی بنا کرده‌ام.

نزدیک بازار

که برای خرید مایحتاج

مجبور نشوم بروم این همه راه را.

بیشتر وقتم را اختصاص داده‌ام به خانواده محترمم

که مایه خوشبختی من است

و هر بعدازظهر وقتی که از سر کار برمی گردم

به من می گوید:

                    سلام، خسته نباشی.