یاد تو راه میرود در رگهای سرم هر روزپیاده میشود در مغزمتیر میکشد در استخوانهایمببین چگونه براشفتهایامکه از همسایه آدرس خانهام را میپرسم.
البت که معتاد شدی
آسفالت کن مغزتویه صندلی هم بذاربا یه چوبه ی دار
البت که معتاد شدی
آسفالت کن مغزتو
یه صندلی هم بذار
با یه چوبه ی دار