دوست، کله‌ت تو پوست!

بچه که بودیم، به دبستان که می‌رفتیم به دوستامون می‌گفتیم: دوست، کله‌ت تو پوست!

حالا عجیب هوس کردم به یکی بگم دوست، کله‌ت تو پوست. ولی هرچه میگردم دوستای بچگی‌مو پیدا نمی‌کنم. همه بزرگ شدن رفتن پی بزرگسالیشون. زندگی ناجور داره گنده‌مون می‌کنه.